راز جمجمه‌های عجیب در غار نئاندرتال‌ها

محققان در یک مطالعه‌ی جدید درباره‌ی مجموعه‌ی گیرا و حیرت‌انگیز از جمجمه‌ها که در غاری در اسپانیا یافت شده است، گفته‌اند این یافته می‌تواند روشنگر دنیای روحانی و عجیبِ گذشتگان منقرض ما باشد.

به گزارش فرادید، بسیاری از غار‌های نئاندرتال‌ها در گذشته کشف شده‌اند و تقریباً تمام شواهد یافت‌شده در این زیستگاه‌ها با فعالیت‌های مادی از قبیل شکار یا ساخت ابزار ارتباط داشته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گفته‌ی محققان: «تا به امروز، در سوابق باستان‌شناسیِ نئاندرتال‌ها، هیچ سایتی که منحصراً به فعالیت‌های نمادین مربوط باشد، شناسایی نشده است.»

با این حال، باستان‌شناسان حین حفاری در غاری معروف به Cueva Des-Cubierta، به ۳۵ جمجمه‌ی بزرگ حیوان برخورد کردند که همگی آن‌ها دارای شاخ هستند. این مجموعه شامل جمجمه‌های ۲۸ حیوان نشخوارگر از قبیل گاومیش کوهان‌دار و نیاگاو، ۵ آهو و ۲ کرگدن می‌شود.

یافتن مجموعه‌ای از سر‌های قدیمی درون یک غار بسیار غیرعادی است چون شکارچی-گردآوردندگان باستانی سر‌های شکارهایشان را به خاطر سنگینی و نداشتن گوشت، به ندرت به زیستگاه‌شان بازمی‌گرداندند؛ بنابراین محققان نتیجه گرفته‌اند «وجود جمجمه و نه بخش‌های دیگر لاشه که ارزش غذایی بیشتری داشتند، به نظر عمدی بوده و کاربرد آن نه به امرار معاش بلکه به مراسمی نمادین ارتباط داشته است.»

در پشتیبانی از این ایده میتوان گفت مقدار بسیار کمی دندان حیوان یا تکه‌های استخوان در غار پیدا شده است به این معنا که محل سلاخی این موجودات جایی خارج از این غار بوده و تنها سر‌های جداشده‌ی حیوانات به درون غار آورده شده است. با این حال، محققان با در نظر گرفتن اینکه در هیچ‌یک از غار‌های دیگر نئاندرتال‌ها هیچ مجموعه جمجمه‌ای پیدا نکردند، قادر نیستند توضیح خاصی برای این یافته ارائه دهند.

تا جایی که ما می‌دانیم، نئاندرتال‌ها هیچ مراسمی را با جمجمه‌ی حیوانات اجرا نمی‌کردند و محققان نیز نمی‌دانند معنای نمادین این غار پر از جمجمه چیست. آن‌ها در این باره گفته‌اند: «تنها پس از آمدن انسان‌های به لحاظ کالبدشناسی مدرن، کاربرد احتمالی جمجمه در مراسم و تشریفات قابل‌درک‌تر شد.»

محققان با در نظر گرفتن اینکه شاخ جمجمه‌ها دست‌نخورده مانده است، حدس می‌زنند شاید کاربرد جمجمه‌ها یادبود‌های شکار بوده باشد: «با این حال، نمی‌توان تفسیر‌های دیگر را غیرمحتمل شمرد، مثلاً ارتباط آن‌ها با تشریفات و آتش ... یا ارتباط نمادین نئاندرتال‌ها با دنیای طبیعی یا نوعی مراسم مقدماتی یا جادوییِ تسکین‌بخش.»

فارغ از هر کاری که نئاندرتال‌ها با این جمجمه‌ها می‌کردند، به نظر می‌رسد نئاندرتال‌های ساکن این غار، این سنت را مدتی به قوت خود باقی نگه داشتند، چون در تمام لایه‌ی رسوبات درون غار، جمجمه‌ی حیوانات یافت شده است و این نشانگر این است که انباشت آن‌ها سال‌ها طول کشیده است، پس میتوان نتیجه گرفت این رفتار بین چند نسل تکرار شده است و به همین دلیل آن را یک پدیده‌ی فرهنگی تفسیر کرده‌اند.»

منبع: فرارو

کلیدواژه: نئاندرتال ها جمجمه غار نئاندرتال ها جمجمه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۹۸۶۳۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

هوش مصنوعی در جستجوی راز آلزایمر: ارتباط بین روده و مغز!

 به گزارش تابناک به نقل از عصرایران، به تازگی از یادگیری ماشینی برای پیش بینی نحوه اتصال متابولیت‌های ایجاد شده در روده با گیرنده‌های موجود در روده و مغز استفاده بسیاری شده است.
 

مجموعه‌ای از متابولیت‌ها و جفت‌های متصل شونده به گیرنده که اخیرا توسط محققان ایجاد شده اند، می‌توانند به منظور روشن کردن نقش میکروبیوم در بیماری آلزایمر مورد استفاده قرار گیرند.

محققان کلینیک کلیولند ویژگی‌های بیش از ۱ میلیون جفت بالقوه متابولیت و گیرنده را ارزیابی کرده‌اند تا ببینند که کدام یک از آن‌ها می‌توانند به یکدیگر متصل شوند. با شناسایی متابولیت‌های متصل به گیرنده‌های خاص، محققان توانستند مسیرهای بیولوژیکی را که این متابولیت‌ها ممکن است تحت تاثیر قرار دهند و همچنین هدف برخی از گیرنده‌ها را شناسایی کنند.

مطالعه مورد نظر از طریق مجله سل ریپورتز در اختیار علاقه مندان قرار گرفته است. نویسنده اصلی این تحقیق دکتر Feixiong Cheng، مدیر مرکز ژنوم کلینیک کلیولند، در یک بیانیه مطبوعاتی توضیح داد:

«متابولیت‌های روده کلید بسیاری از فرآیندهای فیزیولوژیکی در بدن ما هستند و همانطور که میدانیم برای هر کلید قفلی وجود دارد. البته مشکل این است که ما ده‌ها هزار گیرنده و هزاران متابولیت در بدن خود داریم و تشخیص اینکه کدام کلید با کدام قفل جفت و جور می‌شود، روندی کند و پرهزینه به شمار می‌رود. به همین دلیل است که تصمیم گرفتیم از هوش مصنوعی استفاده کنیم.»

سلامت روده چگونه بر سلامت مغز تاثیر می‌گذارد؟
وجود برخی متابولیت‌ها در روده تا حدی نشان دهنده حضور باکتری‌های خاص در این محیط است، زیرا این متابولیت‌ها از طریق تجزیه مواد غذایی در روده توسط باکتری‌ها ایجاد می‌شوند.

بیماری آلزایمر پیش از این نیز با تغییرات مشخص در میکروبیوم روده در انسان مرتبط شده است و احتمالا روده به واسطه نقشی که در عملکرد ایمنی دارد بر سلامت مغز اثر می‌گذارد. این مطالعات از طریق سری مجلات ناشر بریتانیایی بایومد مرکزی قابل دسترسی هستند.

دکتر استیو گندرون متخصص ایمونولوژی و غدد درون ریز که در مطالعه اخیر شرکت نداشته، در توضیح مکانیسم‌های احتمالی قیاس زیر را انجام داده است:

«روده را به عنوان یک بازار شلوغ تصور کنید که در آن انواع مواد شیمیایی مبادله می‌شوند. این مواد شیمیایی می‌توانند از جریان خون استفاده و به ایستگاه مرکزی مغز راه پیدا کنند. دانشمندان معتقد هستند که این خط ارتباطی ممکن است بر سلامت مغز اثر بگذارد زیرا اگر بازار (روده) شروع به فروش اقلام نامناسب (مانند مواد شیمیایی التهابی) کند، احتمال ابتلا به زوال مغز وجود خواهد داشت، یعنی همان مشکلی که در آلزایمر می‌بینیم. درست شبیه به این که از مواد فاسد در پخت کیک استفاده شده باشد!»

در حالی که نقش سیستم ایمنی در بیماری آلزایمر به خوبی شناخته نشده است، تحقیقات التهاب را با افزایش خطر ابتلا به این بیماری مرتبط می‌دانند و در این زمینه هم نظر هستند که التهاب مزمن می‌تواند در شروع بیماری مذکور نقش داشته باشد.

دکتر چنگ، نویسنده اصلی مطالعه، اضافه می‌کند: «بیماری آلزایمر یک بیماری چالش برانگیز به دلیل‌عدم وجود درمان موثر است. با این حال محور مغز-روده پتانسیل بالایی به منظور درمان اختلالات مغزی از خود نشان داده است.»

استفاده از هوش مصنوعی برای کشف مسیرهای نهفته در پس بیماری در آلزایمر
اگر بتوان از اتصال مضر متابولیت‌ها با گیرنده‌ها جلوگیری کرد، احتمال ابتلا به بیماری آلزایمر را نیز می‌توان کاهش داد. برای شناسایی جفت‌های متصل شونده، محققانی که در مطالعه حاضر بودند ابتدا یک تجزیه و تحلیل ژنتیکی برای شناسایی رابطه میان ۴۰۸ گیرنده و بیماری آلزایمر انجام دادند.

محققان با استفاده از کد ژنتیکی این گیرنده ها، از منابع هوش مصنوعی (AI) موجود برای پیش بینی شکل پروتئین‌های قابل اتصال، استفاده کردند. این روش دید خوبی از شکل نواحی اتصال گیرنده‌ها به دست می‌دهد.

در ادامه محققان توانستند پیش بینی کنند که کدام متابولیت‌ها و چگونه به این گیرنده‌ها متصل می‌شوند. بیشتر متابولیت‌های کشف شده لیپید یا متابولیت‌های لیپید مانند بودند.

و اما اهداف درمانی جدید برای آلزایمر؟
محققان همچنین چگونگی پاسخ این گیرنده‌ها به میکروبیوم افراد مبتلا به بیماری آلزایمر را بررسی کردند. آن‌ها با بررسی باکتری‌هایی که در میکروبیوم افراد مبتلا به بیماری آلزایمر فراوان هستند، دو متابولیت آگماتین و فنتیل آمین را شناسایی کردند که به ترتیب توسط باکتروئیدس فراژیلیس و رومینوکوک به وفور تولید می‌شوند.

سپس محققان تصمیم گرفتند با استفاده از سلول‌های بنیادی افراد مبتلا به آلزایمر، تاثیر این متابولیت‌ها را بر نورون‌های بیماران زیر نظر بگیرند.

آن‌ها دریافتند که آگماتین سطوح p-tau181، p-tau205، و پروتئین تاو کل را کاهش می‌دهد. مطالعات بیشتر روی فنتیل آمین نیز نشان داد که این متابولیت به طور قابل توجهی سطوح p-tau181، p-tau205 و تاو کل را در نورون‌ها به صورت وابسته به دوز کاهش می‌دهد.

این یک یافته امیدوار کننده است، زیرا تجمع بیش از حد پروتئین تاو با ایجاد بیماری آلزایمر مرتبط است.

چنگ گفت: «در مطالعات کنونی، ما صرفا فسفوریلاسیون تاو را اندازه‌گیری کردیم، زیرا فسفوریلاسیون تاو یک سنجش قوی و دقیق است. ما همچنین در حال انجام مطالعات پیش بالینی (حیوانی) بیشتری برای بررسی دقیق‌تر اثربخشی متابولیت‌های روده (به عنوان مثال، آگماتین) هستیم و ممکن است آن را در آزمایشات آینده و در افراد مسن نیز پیگیری کنیم.»

نویسندگان مطالعه خاطرنشان می‌کنند که ۹۹ درصد از آزمایشات بالینی در مورد مداخلات دارویی برای بیماری آلزایمر موفقیت‌آمیز نبوده است و چنگ اضافه می‌کند که یافته‌های آن‌ها می‌تواند به یک هدف جدید اشاره کند:

«این موضوع دقیقا همان فرضیه ما را شکل می‌دهد: بهبود سلامت روده ممکن است بر سطوح تاو در مغز تاثیر بگذارد، از بیماری آلزایمر پیشگیری یا حتی آن را درمان کند. با این حال، برای بررسی بیشتر این فرضیه به تحقیقات بیشتری در آینده نیاز داریم و اکنون با استفاده از نمونه‌های حیوانی و انسانی روی آن کار می‌کنیم.»